Testimonio de uno de los detenidos//Testimony from one of the arrested tourists

Wednesday, February 3, 2010

pressemeddelelse

Zaterdag januari 30, 2010

Persbericht

De dag van 28 januari zo rond 9:00 uur waren wij, Andrea Caraballo,
Guadalupe Rodriguez Lopez, James Wells en Jennifer Lawhorne, ijs aan
het eten op de Zocalo(stadsplein) van Oaxaca. Op dat moment herkende
een van ons het gezicht van de gouverneur die minder dan 3 meter van
ons af stond. Zijnde een vriend van Brad Will, een Amerikaanse
(Indymedia) journalist die werd vermoord in Oaxaca in 2006, nam een
van ons van de gelegenheid gebruik dat de gouverneur nabij stond, om
vragen te stellen over de zaak van Brad Will, welke tot de dag van
vandaag nog steeds niet is opgelost. We kregen geen reactie van de
gouverneur, die bleef lopen en wij vervolgden wandelend op de Zocalo
met onze ijsjes. Vijf minuten later werden we omsingeld door tussen
de zes en acht politie-agenten, sommigen in officiële uniform en
anderen gekleed in burger, die ons bevalen onze id's te tonen en met
hen mee te wandelen naar een gemeentelijke politie pick-up. De
politie dwong ons om in te stappen aan de achterkant van de pick-up
patrouille en we vroegen hen waarom ze ons meenamen en waar ze ons

naartoe zouden brengen. De politie weigerde om ons enige informatie
te geven. We waren eigenlijk heel bang en bezorgd over onze
veiligheid.

Na gedurende een half uur te hebben gereisd, bereikten we het
politiebureau in Santa Maria Coyotepec aan de rand van Oaxaca. We
gingen binnen en ze namen foto's van ons en stelden ons vragen. Wij
eisten de aanwezigheid van een advocaat, wat ons werd geweigerd. We
verbleven daar een uur, omringd door gemaskerderde politieagenten
die ons vernederden en bedreigden. Daarna gingen we terug naar de
patrouille-wagen en zonder ons te vertellen waar we heen gingen,
verlieten we de politiepost. Ze stopten een half huizenblok voor de
Procureur-Generaal van Justitie van Oaxaca, die ons beval om onze
spullen achter te laten in het donker van de straat en we weigeren
dat te doen, terwijl ze ons erop aandrongen dat ze ons opnamen met
een kleine videocamera. Ze brachten ons in de kantoren van de PGJ en
bevalen om onze bezittingen bij hen achter te laten en een voor een
te delareren zonder de aanwezigheid van onze advocaat. We bleven
onvermurwbaar dat we niets zouden doen tot de aankomst van onze advocaat.

Na meer dan een uur te hebben gewacht, leiden ze ons naar een kamer
waar we zogenaamd met onze advokaat konden spreken. Terwijl we in
die kamer waren, werd de aanklacht voorgelezen en tot onze verbazing
werden we beschuldigd van het slaan van en schade toebrengen aan
twee politieagenten. Het document vorderde onze arrestatie en zonder
een telefoontje aan onze advokaat duwden en sleurden ze ons, de pols
van een van de vrouwen. verdraaiend. Zo werden we we naar de cellen
genomen, op dat moment 12:30 's nachts zijnde.

Om 1:30 's nachts konden we de advokaat Jesús Alfredo López García

zien, die we erkend als onze verdediging. Vanaf dat moment wisten we
dat we daar de nacht zouden doorbrengen. Al die tijd bleven ze
doorgaan ons te intimideren en te vragen wat we hadden gedaan om
daar te zijn, hielden wij aan dat we niets hadden gedaan om te
worden opgesloten, omdat we geen enkele misdaad hadden begaan.
Ontredderd probeerden we te slapen op de koude vloer van onze cel.

De volgende dag, vrijdag 29 januari, was de aanklacht gegroeid en de
vermeende incidenten toegenomen, een van ons namen ze mee voor een
verklaring en ingelicht dat we werden beschuldigd van het aanvallen
van 2 politieagenten en beschadiging van radio-apparatuur ter waarde
van omgerekend ca. US$3000. Wij hielden vast aan ons recht om niet
te getuigen. Om ongeveer 4 uur 's middags werden we door onze
advokaat geinformeerd dat we wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten
zouden worden, zonder boete te hoeven betalen en zonder aanklacht,
maar dat we ter beschikking zouden worden gesteld aan de
Migratie(douane) autoriteiten. Bij aankomst op de immigratie-
kantoren in het centrum van de hoofdstad, toonden we onze paspoorten
en visa, waardoor we vlot werden vrijgelaten.

De Amerikaanse consul (in Oaxaca), Mark Leyes nodigde ons dezelfde
dag uit om hem te bezoeken op zijn kantoor, toen hij hoorde wat er
gebeurd was. Wij lichten hem in en hij vertelde dat het hem spijt
dat zulke dingen ons zijn overkomen.

We bedanken de advocaat Jesús Alfredo López García, de Voorzitter
van de Mexicaanse Protectoraat voor de Mensenrechten, onze vrienden
en familie voor hun steun en liefde uitgedrukt.


Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, Jennifer
Lawhorne en Jimmy Wells.

Monday, February 1, 2010

Communiqué de presse

Samedi 30 janvier 2010



Jeudi 28 janvier 2010, aux alentours de
21h, Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, James Wells y
Jennifer Lawhorne, nous trouvions au Zocalo (place centrale) de
Oaxaca en train de manger une glace. A ce moment, l'un de nous a
reconnu le gouverneur Ulises Ruiz Ortiz, qui se trouvait à moins de
3 mètres de nous. Etant un ami de Brad Will -un journaliste
étatsunien assassiné en 2006- l'un de nous a profité du moment
pour interroger le gouverneur sur « l'affaire Brad Will »
qui n'est toujours pas réglée judiciairement. Le gouverneur a
poursuivi son chemin sans donner de réponse. Nous avons nous même
continué notre balade sur le Zocalo en mangeant nos glaces. Cinq
minutes après, entre six et huit policiers, certains en uniformes et
d'autres en civil, nous ont entouré, demandé nos papiers et nous
ont demandé de les suivre jusqu'à une camionnette de police
municipale. Ils nous ont forcé de monter dans le fourgon, nous
demandant où nous allions.
Nous étions réellement préoccupés
pour notre sécurité.




Ensuite nous avons roulé une demi
heure jusqu'au centre de police de Santa Maria Coyotepec, à la
bordure de Oaxaca (la ville -ndt). Nous sommes entrés, ils nous ont
photographié et ont commencé à nous poser des questions. Nous
avons exigé la présence d'un avocat, et cela nous fut refusé. Nous
avons passé une heure encerclés par des policiers qui nous ont
humilié et menacé. Ensuite ils nous ont à nouveau fait monter dans
la camionnette, et sans nous dire où nous allions, nous sommes
sortis du poste de police. Ils se sont arrêtés près de la
Procuraduría General de Justicia estatal (genre de ministère de
justice -ndt). Ils nous ont ordonné de laisser nos affaires dans la
rue obscure. Comme nous refusions de le faire, ils ont commencé à
nous filmer en insistant pour que nous le fassions. Ils nous ont
amené dans les bureaux de la PGJ, et nous ont demandé de leur
laisser nos affaires. Puis ils nous ont dit que nous passerions un à
un, sans avocat, pour faire nos déclarations. Nous avons maintenu
que nous ne déclarerions rien sans avocat. Après une attente de
plus d'une heure, ils nous ont conduit à une pièce où il était
supposé que nous pourrions parler à un avocat. Là, ils ont lu les
charges qui étaient retenues contre nous. A notre grand étonnement
nous étions accusés de coups et blessures sur deux agents de
police. Dans ce document on ordonnait notre arrestation. Sans appeler
notre avocat, ils nous ont poussé vers les cellules et ils ont tordu
le poignet d'une des femmes. Il était environ 00h30.




Vers
01h30, nous avons pu parler à Jesús Alfredo López García, que
nous avons reconnu comme notre avocat. C'est à ce moment que nous
avons su que nous allions passer la nuit en cellule. Ils continuaient
de nous intimider, nous demandions ce que nous avions fait pour être
arrivés là. Nous continuions à maintenir que nous n'avions rien
fait qui mérite de nous avoir emprisonné, car nous n'avions commis
aucun délit. Nous avons ensuite tenté de dormir sur le sol froid de
la cellule, emplis de confusion.




Le
lendemain, le vendredi 29 janvier, les charges retenues contre nous
s'étaient additionnées d'autres délits. Ils ont poussé l'une
d'entre nous à déclarer que nous avions frappé deux policiers et
endommagé une radio de $35000 (environ 2000€ -ndt). Nous nous
sommes réservé le droit de ne rien déclarer. Vers 16h, notre
avocat nous a informé que faute de preuves, ils nous laissaient
libres, sans payer de caution et sans charge retenue contre nous,
mais que nous étions mis à disposition des services de migration.
Arrévés aux bureaux de migration, nous avons montré nos passeports
et visas, puis sans perdre de temps, sommes retournés en liberté.




Le
consul des Etats-Unis, Mark Leyes, informé de la situation, nous a
invité le jour même à son bureau afin de nous faire part de sa
déception que de telles choses se soient passées.
Nous
voudrions remercier l'avocat Jesús Alfredo López García, président
du Protectorat mexicain aux Droits de l'Homme, nos amis et famille
pour leur aide et leur tendresse.



Andrea Caraballo, Guadalupe Rodríguez López Jennifer Lawhorne y Jimmy Wells.

Saturday, January 30, 2010

Encarcelado en Oaxaca por hacer una pregunta a Ulises Ruiz

Oaxaca, Sábado 30 de enero de 2010

Comunicado de prensa

El día jueves 28 de enero como alrededor de las 9:00 de la noche, Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, James Wells y Jennifer Lawhorne, nos encontrábamos en el zócalo de Oaxaca comiendo un helado. En ese momento, uno de nosotros reconoció al gobernador que estaba a menos de 3 metros de nosotros. Siendo un amigo de Brad Will un periodista estadounidense asesinado en el 2006, uno de nosotros aprovechó del momento en que el gobernador estaba cerca para preguntarle sobre el caso de Brad Will que hasta la fecha no ha tenido solución. No recibimos una respuesta el gobernador siguió su camino y seguimos de paseo con nuestros helados en el zócalo. Cinco minutos después, entre seis y ocho policías, algunos oficiales vestidos de civil y otros uniformados, nos rodearon y nos solicitaron nuestras identificaciones y nos hicieron acompañarles a una patrulla camioneta de la policía municipal. Nos forzaron a subir en la patrulla, preguntábamos porque y adonde nos estaban llevando. Se negaron en todo momento a informados porque nos detenían y adonde nos llevaban. Realmente estábamos muy asustados y preocupados por nuestra seguridad.

Luego de viajar durante media hora llegamos al cuartel de policía en Santa María Coyotepec a las afueras de Oaxaca. Entramos, nos tomaron fotografías y nos hicieron preguntas. Exigimos la presencia de un abogado a lo cual nos fue negado. Pasamos una hora ahí rodeados por policías encapuchados que nos humillaron y amenazaron. Luego nos subieron otra vez a la patrulla y sin decirnos adonde íbamos, salimos del cuartel. Pararon a una media cuadra de la Procuraduría General de Justicia estatal, nos ordenaban dejar nuestras pertenencias en la oscuridad de la calle y cuando negamos hacer eso, nos insistían mientras que nos grabaron con una pequeña cámara de video. Nos llevaron adentro de las oficinas de la PGJ ordenando que dejáramos nuestras pertenencias con ellos y que declaráramos uno a uno aun sin la presencia de nuestro abogado. Nosotros seguimos firmes en que no haríamos nada hasta que nuestro abogado llegara. Luego de esperar mas de una hora nos condujeron a una habitación donde supuestamente nos iban a permitir hablar con nuestro abogado, en ese mostraron nos leyeron donde decía nuestros cargos y para nuestro asombro estábamos acusados de golpes y daños a dos agentes de la policía. En ese documento se ordenaba nuestro arresto y sin hacer la llamada a nuestro abogado nos empujaron y arrastraron torciendo la muñeca de una de las mujeres. Así fuimos llevados a las celdas, siendo en ese momento las 12:30 de la noche.

Recién siendo la 1:30 am pudimos ver al abogado Jesús Alfredo López García a quien reconocimos como nuestro defensor. A partir de ese momento supimos que ahí pasaríamos la noche. Todo el tiempo nos seguían intimidando y preguntando que habíamos echo para estar ahí, nosotros continuábamos diciendo que no hicimos nada para estar presos porque no cometimos ningún delito. Confundidos intentamos dormir en el frío suelo de la celda.

Al día siguiente, viernes 29 de enero, el expediente había crecido y los supuestos hechos habían incrementado, a una de nosotras la llevaron a declarar y conoció que los acusaban de agredir a 2 policías y dañar un equipo de radio de valor $35000.
Nosotros nos reservamos el derecho a no declarar. Alrededor de las 4 de la tarde nuestro abogado nos informo que por desvanecimiento de pruebas nos dejarían libres, sin pagar fianzas y sin cargos pero pasaríamos a disposición de las autoridades de migración. Al llegar a las oficinas de migración ubicadas en el centro de la capital, mostramos nuestros pasaportes y visado por lo cual sin contratiempos quedamos en libertad.

El cónsul de los Estados Unidos, Mark Leyes al enterarse de lo sucedido nos invitó a visitarlo a su oficina el mismo día y nos manifestó que lamenta que nos hallan sucedido este tipo de cosas.
Queremos agradecer al abogado Jesús Alfredo López García, Presidente del Protectorado Mexicano para los Derechos Humanos, a nuestros amigos y familiares por todo su apoyo y cariño manifestado.

Andrea Caraballo, Guadalupe Rodríguez López Jennifer Lawhorne y Jimmy Wells.

Jailed in Oaxaca for Asking Ulises Ruiz a Question

Press Release
Oaxaca January 30, 2010


On Thursday January 28, at around 9 p.m. Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, James Wells and Jennifer Lawhorne were eating ice cream in the zocalo of Oaxaca. At that time, one of us recognized the face of the governor of Oaxaca who was about nine feet away from us. As a friend of Brad Will, a U.S. journalist who was killed in Oaxaca in 2006, one of us took advantage of the governor's presence to ask him about the case of Mr. Will, which to this day remains unresolved. We didn't receive a response from the governor who continued walking and we continued strolling in the zocalo with our ice creams. Five minutes later, between six and eight police agents, some in official uniform and others dressed in plainclothes, surrounded us, demanding to see our identifications and made us walk with them to a municipal police truck. While the police forced us to get into the back of the truck, we asked them why they were taking us away and to where they were going to take us. The police refused to give us any information. We were actually very afraid and worried for our safety.

After traveling for half an hour, we arrived at the police headquarters of Santa Maria Coyotepec, located outside of the Oaxaca city limits.. Once we entered, the police took photographs of us and asked us questions. We demanded the presence of an attorney, which was denied by the police officials. We spent an hour there surrounded by police, faces covered with ski masks, who humiliated and threatened us. Later, the police put us once again in the police truck and without telling us to where we were going, we left the headquarters. The truck stopped about half a block away from the state General Procuradaria of Justice (PGJO in its letters in Spanish), the police ordered us to leave our belongings in the darkness of the street and when we refused to do that, they insisted by threatening us for half an hour while recording us with video. After entering the offices of the PGJO, the police ordered us to leave our belongings with them and that we make a declaration one by one without the presence of an attorney. We remained firm that we weren't going to do anything until our attorney arrived.

After waiting for more than an hour, we were taken to a room where we supposedly were going to make a call to our lawyer. While in the room, a police officer read to us a document explaining our charges and to our surprise we were accused of scuffling and causing harm to two police agents. In that document, our arrest was ordered and without making the call to our lawyer, we were pushed and dragged out of the room, while twisting the wrist of one of us. That's how we were taken to the jail cells at 12:30 in the morning. At 1:30, we were allowed to see a lawyer, Jesus Alfredo Lopez Garcia, who we agreed to be our legal representative. From then on we knew that were going to spend the night in jail. Throughout the night, the police continued to intimidate us, asking us why we were there. We continued to state that we didn't do anything to cause our incarceration because we never committed any crime. Confused, we did our best to sleep on the cold jail floor.

The next day, Friday January 29, we learned that the gravity of charges that had been filed against us had increased. One of us was taken to make a statement when she learned that we were being accused of assaulting two police officers and damaging a police radio valued at about $3000 (USD). We continued to demand our right to not make a statement. At around 4 p.m., our attorney informed us that for a lack of evidence, we were going to be set free without charges and without having to pay bail, under the provision of passing through a review with officials from National Immigration Institute. Upon arrival at the federal immigration offices located in the center of the city, we presented our passports and visas and shortly we were allowed to walk free.

After learning about the situation, the U.S. consul, Mark Leyes, invited us to visit him at his office the same evening and told us that he was sorry for what had happened to us. We would like to thank the attorney Jesus Alfredo Lopez Garcia from the Mexican Protectorate for Human Rights, our friends and family members for all of their support and care.

Sincerely,
Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez Jennifer Lawhorne and Jimmy Wells