pressemeddelelse

Zaterdag januari 30, 2010

Persbericht

De dag van 28 januari zo rond 9:00 uur waren wij, Andrea Caraballo,  
Guadalupe Rodriguez Lopez, James Wells en Jennifer Lawhorne, ijs aan  
het eten op de Zocalo(stadsplein) van Oaxaca. Op dat moment herkende  
een van ons het gezicht van de gouverneur die minder dan 3 meter van  
ons af stond. Zijnde een vriend van Brad Will, een Amerikaanse  
(Indymedia) journalist die werd vermoord in Oaxaca in 2006, nam een  
van ons van de gelegenheid gebruik dat de gouverneur nabij stond, om  
vragen te stellen over de zaak van Brad Will, welke tot de dag van  
vandaag nog steeds niet is opgelost. We kregen geen reactie van de  
gouverneur, die bleef lopen en wij vervolgden wandelend op de Zocalo  
met onze ijsjes. Vijf minuten later werden we omsingeld door tussen  
de zes en acht politie-agenten, sommigen in officiële uniform en  
anderen gekleed in burger, die ons bevalen onze id's te tonen en met  
hen mee te wandelen naar een gemeentelijke politie pick-up. De  
politie dwong ons om in te stappen aan de achterkant van de pick-up 
patrouille en we vroegen hen waarom ze ons meenamen en waar ze ons  
naartoe zouden brengen. De politie weigerde om ons enige informatie  
te geven. We waren eigenlijk heel bang en bezorgd over onze  
veiligheid.

 Na gedurende een half uur te hebben gereisd, bereikten we het  
politiebureau in Santa Maria Coyotepec aan de rand van Oaxaca. We  
gingen binnen en ze namen foto's van ons en stelden ons vragen. Wij  
eisten de aanwezigheid van een advocaat, wat ons werd geweigerd. We  
verbleven daar een uur, omringd door gemaskerderde politieagenten  
die ons vernederden en bedreigden. Daarna gingen we terug naar de  
patrouille-wagen en zonder ons te vertellen waar we heen gingen,  
verlieten we de politiepost. Ze stopten een half huizenblok voor de  
Procureur-Generaal van Justitie van Oaxaca, die ons beval om onze  
spullen achter te laten in het donker van de straat en we weigeren  
dat te doen, terwijl ze ons erop aandrongen dat ze ons opnamen met  
een kleine videocamera. Ze brachten ons in de kantoren van de PGJ en  
bevalen om onze bezittingen bij hen achter te laten en een voor een  
te delareren zonder de aanwezigheid van onze advocaat. We bleven  
onvermurwbaar dat we niets zouden doen tot de aankomst van onze advocaat.

Na meer dan een uur te hebben gewacht, leiden ze ons naar een kamer  
waar we zogenaamd met onze advokaat konden spreken. Terwijl we in  
die kamer waren, werd de aanklacht voorgelezen en tot onze verbazing  
werden we beschuldigd van het slaan van en schade toebrengen aan  
twee politieagenten. Het document vorderde onze arrestatie en zonder  
een telefoontje aan onze advokaat duwden en sleurden ze ons, de pols  
van een van de vrouwen. verdraaiend. Zo werden we we naar de cellen  
genomen, op dat moment 12:30 's nachts zijnde.

 Om 1:30 's nachts konden we de advokaat Jesús Alfredo López García  
 zien, die we erkend als onze verdediging. Vanaf dat moment wisten we  
dat we daar de nacht zouden doorbrengen. Al die tijd bleven ze  
doorgaan ons te intimideren en te vragen wat we hadden gedaan om  
daar te zijn, hielden wij aan dat we niets hadden gedaan om te  
worden opgesloten, omdat we geen enkele misdaad hadden begaan.  
Ontredderd probeerden we te slapen op de koude vloer van onze cel.

De volgende dag, vrijdag 29 januari, was de aanklacht gegroeid en de  
vermeende incidenten toegenomen, een van ons namen ze mee voor een  
verklaring en ingelicht dat we werden beschuldigd van het aanvallen  
van 2 politieagenten en beschadiging van radio-apparatuur ter waarde  
van omgerekend ca. US$3000. Wij hielden vast aan ons recht om niet  
te getuigen. Om ongeveer 4 uur 's middags werden we door onze  
advokaat geinformeerd dat we wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten  
zouden worden, zonder boete te hoeven betalen en zonder aanklacht,  
maar dat we ter beschikking zouden worden gesteld aan de  
Migratie(douane) autoriteiten. Bij aankomst op de immigratie- 
kantoren in het centrum van de hoofdstad, toonden we onze paspoorten  
en visa, waardoor we vlot werden vrijgelaten.

De Amerikaanse consul (in Oaxaca), Mark Leyes nodigde ons dezelfde  
dag uit om hem te bezoeken op zijn kantoor, toen hij hoorde wat er  
gebeurd was. Wij lichten hem in en hij vertelde dat het hem spijt  
dat zulke dingen ons zijn overkomen.

We bedanken de advocaat Jesús Alfredo López García, de Voorzitter  
van de Mexicaanse Protectoraat voor de Mensenrechten, onze vrienden  
en familie voor hun steun en liefde uitgedrukt.

Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, Jennifer Lawhorne en Jimmy Wells.